piątek, 21 sierpnia 2009
Będzińskie kalendarium "Cattolichi"
poniedziałek, 10 sierpnia 2009
Będzin i kardynał J.M.Lustiger
Kardynał o żydowskich korzeniach - Jean-Marie Lustiger gościł w Będzinie w latach 90. XX w. - mieście swoich przodków. Był dwukrotnie w kościele św.Trójcy (w 1939r. miejscowy proboszcz ks.Mieczysław Zawadzki uratował Żydów uciekających z podpalonej przez Niemców synagogi). W 1997r. Kardynał otrzymał tytuł Honorowego Obywatela Miasta Będzina. Gdy wybuchła II wojna światowa, jego ojciec został wcielony do wojska, a matka wysłała dzieci – Arona (przyszłego kardynała) i jego siostrę do Orleanu. „Kiedyś, w drodze do liceum – wspominał kardynał w swej książce „Wybór Boga”, wydanej w 1987 roku – zajrzałem do katedry. Pozostałem tam przez jakiś czas jakby skamieniały. Nazajutrz znowu poszedłem do katedry i pomyślałem, że chcę zostać ochrzczony. Doskonale pamiętam dzień, w którym powiedziałem o tym rodzicom: była to scena niezwykle bolesna, trudna do wytrzymania. W końcu rodzice pogodzili się z moim wyborem”. Został ochrzczony w Kościele katolickim w sierpniu 1940 roku i przyjął imiona Jan i Maria (Jean-Marie). Już w wieku 11-12 lat Aron Lustiger znalazł Biblię protestancką w biblioteczce rodziców. Czytałem Biblię z pasją i nikomu nic o tym nie mówiłem – wspominał po czasie.
Rodzina Lustigerów wywodziła się z Będzina. Dziadek kardynała był piekarzem. Syn piekarza 20-letni Karol, postanowił szukać szczęścia gdzie indziej. W 1917 r. przeniósł się do Magdeburga, a rok później do Paryża, gdzie osiadł na stałe. Tam poznał będziniankę z pochodzenia - Giselle i poślubił ją. 17.09.1926 r. urodził im się syn Aaron, a cztery lata później córka Arlette. W sierpniu 1939 r. Paryż ogarnęła panika. Dzieci Lustigerów wyjechały do Orleanu. Tam Susanne Combes przyjęła ich u siebie. Spędzili u niej 3 lata. Aaron lubił czytać książki i wykazywał duże zainteresowanie religią. Pani Combes dostrzegała u niego postęp wiary i głód Ewangelii. Po wyzwoleniu Francji w 1944 r. Lustigerowie wrócili do Paryża. Jean-Marie rozpoczął wówczas studia humanistyczne na Sorbonie. Środowisko akademickie Paryża dysponowało wtedy nowoczesnym ośrodkiem duszpasterskim, zwanym "Centre Richelieu". Po 2 latach studiów i formacji w Centrum, w 1946 r., J.M.Lustiger razem z kilkoma kolegami wstąpił do seminarium duchownego. W noc paschalną 1950 r. Lustiger otrzymał sakrament kapłaństwa w kaplicy karmelitów w Paryżu. W cieniu i w tyle kaplicy stanął jego ojciec, w ostatniej chwili przełamując opór przeciw święceniom syna. I tak zaczęła się służba kapłańska J.M.Lustigera...
Kto Ty jesteś? ...
Kto ty jesteś? - Polak mały / Jaki znak twój? - Orzeł biały / Gdzie ty mieszkasz? - Między swemi / W jakim kraju? - W polskiej ziemi / Czym ta ziemia? - Mą ojczyzną / Czym zdobyta? - Krwią i blizną / Czy ją kochasz? - Kocham szczerze / A w co wierzysz? - W Polskę wierzę / Czym ty dla niej? - Wdzięczne dziecię / Coś jej winien? - Oddać życie/.
piątek, 7 sierpnia 2009
Robert Schuman - ojciec Europy
Jest on jednym z "ojców Europy" - zjednoczonej Europy. 9.05.1950r. R.Schuman (foto: zdjęcie z 1950. Autor: AFP), pełniący wówczas funkcję ministra spraw zagranicznych, przedstawił koncepcję, nazwaną później jego imieniem, która stała się podstawą utworzenia Europejskiej Wspólnoty Węgla i Stali oraz Europejskiej Wspólnoty Gospodarczej i Euratomu – fundamentów Unii Europejskiej. W marcu 1958r. Schuman został jednogłośnie wybrany pierwszym Przewodniczącym Zgromadzenia Parlamentarnego Europejskiej Wspólnoty Gospodarczej, powołanej na mocy Traktatu Rzymskiego z 1957 r. 19.03.1958r. odbyło się inauguracyjne posiedzenie wspólnego europejskiego zgromadzenia parlamentarnego pod przewodnictwem R.Schumana. Na czele Parlamentu Europejskiego stał on do marca 1960r., po czym został jego honorowym przewodniczącym. Gdy odchodził na emeryturę, przedstawiciele Parlamentu nadali mu tytuł Ojca Europy. Zmarł 4.09.1963 r. Chciał, aby jego pogrzeb był skromny, bez wieńców i przemówień. Ceremonia pogrzebowa odbyła się z wielką pompą, przy udziale notabli, orkiestr honorowych i tłumów... Na znak żałoby po śmierci Schumana opuszczono do połowy maszty flag narodowych w europejskich stolicach (Bruksela, Luksemburg, Strasburg i Rzym). R.Schuman spoczywa w pięknym romańskim kościółku, naprzeciw jego domu w Scy-Chazelles niedaleko Metz we Francji. Wkrótce po jego śmierci zaczęto gromadzić materiały do procesu beatyfikacyjnego, który został zakończony w 2004r. Obecnie dokumenty poddane są analizie w Watykanie przez Kongregację ds. Kultu Świętych. Robert Schuman dzień zaczynał na klęczkach. Jako gorliwy katolik prawie każdego ranka uczęszczał na mszę świętą. A z różańcem się nie rozstawał. Po wielu dramatach, jakie przeżyła jego rodzina, chciał zostać księdzem. Przyjaciele jednak odradzali mu, twierdząc, że „święci XX wieku noszą świeckie ubrania i dlatego świat potrzebuje zaangażowanych świeckich”. Był nim jako minister finansów, premier, minister spraw zagranicznych i przewodniczący Parlamentu Europejskiego. Według Schumana „wartość Europy to Europa wartości”. Już wkrótce po jego śmierci zaczęto gromadzić materiały do procesu beatyfikacyjnego, który na szczeblu diecezjalnym otworzył 1985 r. bp Metzu Pierre Raffin. Zebrano ponad 750 dokumentów związanych z życiem i działalnością wielkiego Europejczyka. Jednym z działań na rzecz wyniesienia Roberta Schumana na ołtarze była inicjatywa europejskich polityków, intelektualistów i duchownych, skupionych wokół Instytutu św. Benedykta. W przedstawionym oświadczeniu tak uzasadniają swoją inicjatywę: Robert Schuman, w ponurych czasach po ostatniej wojnie światowej, przeciwstawił demokratyczny model sprawowania władzy „modelowi babilońskiemu” – władzy nacjonalistycznej i ateistycznej: poprzez pojednanie zbudować „wspólnotę narodów” w wolności, sprawiedliwości, solidarności i pokoju, które są głęboko zakorzenione w wartościach chrześcijańskich, w szacunku do człowieka, w prawach człowieka i swobodach obywatelskich. Pomimo wielu ataków jako wierzący chrześcijanin przedstawiał przekonująco to podstawowe założenie w swoim życiu i w swojej działalności politycznej.
Gromadzenie dokumentów beatyfikacyjnych zostało zakończone w 2004r. Obecnie dokumenty poddane są analizie watykańskiej Kongregacji ds. Kultu Świętych.